Мае артыкулы пра рознае
Каханьне, якое зьнішчае сьвет
Я гляджу на сьляды ад стратэгічных ядзерных ракет у небе. Ня ведаю, ці гэта сон, ці яны сапраўды пакідаюць за сабой белыя хвасты, як самалёты. Я павінен ужо быць мёртвым. Дакладна ведаю, што першыя ракеты ўжо даляцелі. Сталіцы больш няма, варожай – таксама. Гэта апошняе, што перадалі па радыё перад тым, як усе электрычныя прыстасаваньні згарэлі. Чаму я яшчэ жывы? Як гэта магчыма? Не, гэта мяне ўжо не хвалюе. Безь яе не мае сэнсу працягваць жыць....